اصطلاحات حمل و نقل بین المللی اینکوترمز

اینکوترمز

حمل و نقل بین المللی نیازمند تجربه و آگاهی کافی از قوانین و مقررات حمل و نقل در جهان می باشد. این دانش، شامل مجموعه ای از قوانین و اصطلاحات حمل و نقل بین المللی است که در تمامی کشورها یکسان می باشد و در سیستم بازرگانی، گمرکی و ترابری استفاده می گردد.

این اصطلاحات در انجام تشریفات گمرکی، حمل و نقل بین المللی، حمل و نقل هوایی، حمل و نقل زمینی، حمل و نقل دریایی، صادرات، واردات، ترانزیت و کلیه خدمات گمرکی کاربرد دارد. همچنین برای تفکیک هزینه ها و مسئولیت بین فروشنده و خریدار استفاده می گردد.

اینکوترمز همه روش های ممکن برای توزیع مسئولیت ها و تعهدات بین دو طرف است. برای فروشنده و خریدار مهم است که تعهدات و مسئولیت های حمل و نقل کالا از قبل مشخص باشد.

مسئولیت ها و تعهدات اصلی

هدف تحویل : اینکوترمز هدف تجارت از فروشنده به خریدار را تعیین می کند.

هزینه های حمل و نقل : تعیین اینکه چه کسی هزینه حمل و نقل را پرداخت نماید.

تشریفات صادرات و واردات : با استفاده از اینکوترمز معین می شود که کدام یک از طرفین خریدار و فروشنده، تشریفات مربوط به صادرات و واردات را ترتیب دهد.

هزینه بیمه : اینکوترمز مشخص می کند که چه کسی هزینه بیمه را بر عهده می گیرد.

مزایای استفاده از اینکوترمز

در حال حاضر، ۱۱ اصطلاح اصلی و تعدادی اصطلاح فرعی و ثانویه وجود دارد که به خریداران و فروشندگان کمک می کند تا مفاد قرارداد را به روش های واضح تری ابلاغ کنند. بنابراین باعث می شود تا سوءتعبیرها بین طرفین کاهش پیدا کند.

اینکوترمز بر همه چیز، از هزینه ها حمل و نقل گرفته تا بیمه و بدهی ها نظارت می کند. این قوانین به سوالاتی نظیر “تحویل چه موقع است؟” یا “شرایط حمل و نقل چیست؟” یا “چه تضمینی برای رعایت استانداردها وجود دارد؟” پاسخ می دهد.

بیاد داشته باشید که اینکوترمز محدودیت هایی نیز دارد. به عنوان مثال، در خصوص حقوق و تعهدات قراردادی که ارتباطی به تحویل کالا ندارند مورد استفاده نیستند. همچنین راه حلی برای نقض قراردادها ندارند.

برخی از اصطلاحات اینکوترمز

EXW – Ex Works

فروشنده کالاها را در مکان خود در دسترس قرار می دهد. بنابراین خریدار می تواند تمام هزینه های حمل و نقل را بر عهده بگیرد و خطرات ریسک رساندن کالا به مقصد نهایی را متحمل شود.

 FCA – Free Carrier

فروشنده کالاها را در اختیار حمل کننده اول قرار می دهد. پس از بر عهده گرفتن هزینه های حمل و نقل توسط خریدار، با تحویل کالا به اولین حمل و نقل کننده، خطر از بین می رود.

FAS – Free Alongside Ship

فروشنده باید کالاها را در کنار کشتی در بندر مشخص شده، قرار دهد. با اینکار خطر از بین رفتن یا آسیب کالاها از بین می رود و خریدار از آن لحظه تمام هزینه ها را متحمل می شود.

FOB – Free on Board

فروشنده باید کالاهای موجود در کشتی را که توسط خریدار معرفی شده است را بارگیری کند. هزینه ها و ریسک، زمانی تقسیم می شوند که کالاها واقعاً در هواپیما قرار گیرند.

CFR – Cost and Freight

فروشنده باید هزینه ها و بار را برای حمل کالا به بندر مقصد پرداخت نماید. اگرچه هنگام بارگیری کالا در کشتی، خطر به خریدار منتقل می شود.

CIF – Cost, insurance and Freight

دقیقاً مانند CFR است با این تفاوت که فروشنده علاوه بر این باید بیمه و هزینه های آن را متقبل شود.

CIP – Carrier and Insurance Paid to

فروشنده هزینه حمل و نقل و بیمه را به نقطه مقصد تعیین شده پرداخت می کند، اما با تحویل کالا به اولین شرکت حمل و نقل، خطر از بین می رود.

DDP – Delivered Duty Paid

فروشنده مسئول تحویل کالا به مکان نامبرده در کشور خریدار است و کلیه هزینه های حمل کالا به مقصد را پرداخت می کند

تهیه و تالیف: ساعی ترابر آرشام